Παρά τις προσπάθειες των κτηνοτρόφων, δεν είναι ακόμη δυνατόν να νικήσουμε τις ασθένειες των φυτών και να παραμείνουμε μια θανατηφόρα απειλή για το αμπέλι. Οι πιο νόστιμες και όμορφες ποικιλίες επηρεάζονται περισσότερο από ασθένειες.
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Η πιο επικίνδυνη ασθένεια των σταφυλιών είναι το ωίδιο, ή persporosis, ωίδιο μούχλα. Είναι κοινό παντού όπου υπάρχουν αμπελώνες, καθώς ο αιτιολογικός παράγοντας είναι ένας μύκητας που ζει σε ζωντανούς ιστούς. Αδρανοποιεί σε πεσμένα φύλλα και σπόρια ακριβώς στο έδαφος, ανέχεται εύκολα θερμότητα και παγετό. Αυξάνεται στους 10 ° C, με τον αέρα ή τη βροχή να μεταφέρονται στο πίσω μέρος του φύλλου. Οι γενεές του μύκητα ανά εποχή μπορεί να είναι έως και 20 και η αναπαραγωγή θα σταματήσει μόνο με το θάνατο του φυτού ή με μείωση της θερμοκρασίας. Η εξωτερική εκδήλωση της ασθένειας είναι πολλά κιτρινωπά σημεία. Η αντίστροφη πλευρά του φύλλου, λόγω της ενεργής διάδοσης του μύκητα, καλύπτεται με άνθηση από μούχλα, κάτι που δεν συμβαίνει σε ξηρούς καιρούς. Στις ανθεκτικές ποικιλίες, οι κηλίδες είναι μικρότερες, ξηραίνονται γρήγορα και μοιάζουν με διάτρηση με βελόνα με αποξηραμένο άκρο, το φύλλο έχει λιπαρή λάμψη. Σημάδια εμφανίζονται επίσης στους βλαστοί, κιτρινωπό και στη συνέχεια καφέ, που τείνουν να γίνουν μουχλιασμένοι.
Οι ποικιλίες με μέτρια γεύση και υψηλή οξύτητα διαθέτουν γονίδια για αντοχή στο μούχλα, η πιο σοβαρή ασθένεια των σταφυλιών. Η ποικιλία Isabella, η οποία έχει μια έντονη γεύση, υψηλή περιεκτικότητα σε τρυγικό οξύ και άβαφη, βλεννώδη πολτό των μούρων, είναι ανθεκτική σε αυτή την ασθένεια. Όταν η κακή γεύση αραιώνεται με διασταύρωση με καλούς βαθμούς, η αντοχή στην ασθένεια αραιώνεται επίσης.
Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να γίνεται η επεξεργασία συνεχώς, σύμφωνα με το αναπτυγμένο σχέδιο και την αλλαγή των ναρκωτικών για καλύτερη αποτελεσματικότητα.
Ιδιαίτερα σοβαρές βλάβες στις κορυφές των βλαστών σε ασταθείς ποικιλίες, τότε η ασθένεια επηρεάζει τις ταξιανθίες και τις φρέσκες ωοθήκες των μούρων. Σε πιο ώριμα μούρα, η λοίμωξη μοιάζει με γαλαζωπό γκρι καταθλιπτικό σημείο κάτω από το μίσχο. Τα μούρα γίνονται καφέ, ρυτίδες και πτώση. Αυτή η ασθένεια μπορεί να προληφθεί μόνο με συστηματικές προληπτικές θεραπείες.
Για την επιτυχή χρήση, πρέπει να γνωρίζετε την ταξινόμηση των χημικών ουσιών και να θυμάστε το χρονοδιάγραμμα της χρήσης τους.
Τα εντομοκτόνα χρησιμοποιούνται ενάντια σε κάμπιες, αφίδες, σκαθάρια και πεταλούδες και ξεχωριστά παρασκευάσματα κατά των ακάρεων - ακαρεοκτόνα. Τα μυκητοκτόνα βοηθούν κατά των μυκητιακών ασθενειών και τα ζιζανιοκτόνα χρησιμοποιούνται κατά των ζιζανίων. Οι επαφές είναι εκείνες που για δράση πρέπει να πάρετε σε ένα επιβλαβές αντικείμενο. Συστήματα quasis συσσώρευσης στην επιφάνεια των επεξεργασμένων φυτών και απελευθερώνονται σταδιακά. Η συστηματική διείσδυση στον κυτταρικό σάκο του φυτού.
Το Karbofos είναι ένα δημοφιλές εντομοκτόνο και ταυτόχρονα ακαρεοκτόνο. Είναι αποτελεσματικό κατά των φυκιών και άλλων παρασίτων, έχει συνεχή τοξική επίδραση και είναι συμβατό με το υγρό Bordeaux και τα ακαρεοκτόνα. Η εφαρμογή πρέπει να γίνει το αργότερο 20 ημέρες πριν τη συγκομιδή.
Το υγρό Bordeaux είναι ένας χημικός παράγοντας βασισμένος σε θειικό και μη-θειικό χαλκό, παράγοντα επαφής έναντι πολλών μυκητικών ασθενειών και βακτηριδίων. Χρησιμοποιείται στην καταπολέμηση του περονόσπορου, της ανθρακνόζης, της μαύρης σήψης, της ερυθράς, της κεσκοσπόρωσης και της μελανώσεως. Πρέπει να προετοιμαστεί αμέσως πριν από τη χρήση, και κάθε αμπελουργός πρέπει να είναι σε θέση να το μαγειρέψει. Οι υποκατάστατες του μείγματος Bordeaux είναι λιγότερο αποτελεσματικοί και συχνά παραποιημένοι και όταν αποθηκεύονται σε ακατάλληλες συνθήκες χάνουν τις χημικές τους ιδιότητες και δεν λειτουργούν. Η επεξεργασία θα πρέπει να επαναληφθεί, αφού μετά την βροχόπτωση οι προστατευτικές ιδιότητες μειώνονται και καταλήγουν στο μηδέν.