Μέχρι τον 19ο αιώνα, η ρέγγα είχε γίνει μια σημαντική συνιστώσα της διατροφής των κατοίκων της τσαρικής Ρωσίας. Την εποχή του Νικολάου Ι, παρεμπιπτόντως, στο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης, θα μπορούσαμε να επιλέξουμε προϊόντα κατάλληλης τιμής / ποιότητας σε πολλά βαρέλια ρέγγας.
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Θα χρειαστείτε
- Συστατικά
- • Μεγάλο φιλέτο ρέγγας - 2 τεμάχια.
- • Βραστά καρότα - 2 τεμ.
- • Τυροποιημένο τυρί - 2 τεμ.
- • Βούτυρο - 200 γραμ.
- Υποβολή:
- • Λευκό ψωμί - 18 φέτες.
- • Μαϊντανός - 1 μάτσο.
- • Κόκκινο χαβιάρι - 80 γρ.
- Το υλικό προετοιμάστηκε με την υποστήριξη του Wilkin - συνταγές και ατμόσφαιρα.
- Εάν θέλετε περισσότερη ποικιλία από τη σύγκριση διαφορετικών αλατισμένων ρέγγας σε ορισμένες εποχές, προσπαθήστε να μαγειρέψετε κάτι χρησιμοποιώντας αυτό το ψάρι - όχι μόνο τη ρέγγα κάτω από ένα γούνινο παλτό, το κλασικό / πρωσικό κρεμμυδάκι, τα ροδάκια με ρέγγες ή ένα ψεύτικο κρύο ορεκτικό χαβιάρι, αυτός ο στόχος είναι όσο το δυνατόν πιο απλός.
-
Μέχρι το 1793, 246.000 ρούβλια εισήχθησαν στη Ρωσία από το εξωτερικό, όπου το 93% χορηγήθηκε στη ρέγγα. Το κόστος της εισαγόμενης ρέγγας για την εγχώρια αγορά ήταν μέχρι 40 καπίκια ανά λίβρα, με χονδρική τιμή περίπου 20 καπίκια ανά λίβρα, πράγμα που σημαίνει ότι, σύμφωνα με επίσημες στατιστικές, καταναλώθηκαν 1.143.900 λίρες ξένων ρέγγων (περίπου 18.3 χιλιάδες τόνοι)
-
Μέχρι τον 19ο αιώνα, η ρέγγα είχε γίνει μια σημαντική συνιστώσα της διατροφής των κατοίκων της τσαρικής Ρωσίας. Την εποχή του Νικολάου Ι, παρεμπιπτόντως, στο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης, ήταν δυνατό να επιλέξουμε προϊόντα κατάλληλης τιμής / ποιότητας σε πολλά βαρέλια ρέγγας.
-
Η ρέγγα του Σολοβέτσκι, ένα σεβαστό, βασιλικό πιάτο των καιρών του Ιβάν τον Τρομερό, Φίλιπ Κολίτφ, δεν έγινε (ακόμη και από τις προσπάθειες της δυναστείας των Ρομανόβ) συχνός φιλοξενούμενος στα γεύματα των κατοίκων της αυτοκρατορικής Ρωσίας. Αυτό συνέβη, πρώτα από όλα, εξαιτίας του γεγονότος ότι η ηγεσία της Μονής Σολοβέτσκι δεν αναγνώρισε την αλιεία ρέγγας ως τόσο σημαντικό σκάφος για τον εαυτό της.
Εγχειρίδιο οδηγιών
1
Προετοιμαζόμαστε για τη διάδοση της ρέγγας με όλα τα απαραίτητα προϊόντα - δύο αλατισμένα φιλέτα ρέγγας, τυρί υψηλής ποιότητας, πακέτο βουτύρου, μερικά καρότα μεσαίου μεγέθους.
2
Καθαρίζουμε τα βραστά καρότα.
3
Τυλίγουμε το φιλέτο της ρέγγας σε ένα μύλο με κρέας με ένα μικρό σύνδεσμο του πλέγματος.
4
Στη συνέχεια στέλνουμε στον μύλο κρέατος μια συσκευασία βουτύρου οποιουδήποτε περιεχομένου λίπους.
5
Στη συνέχεια, στρίψτε το επεξεργασμένο τυρί.
6
Το τελευταίο συστατικό που συστέλλεται είναι τα καρότα. Αυτή η ακολουθία καθιστά εύκολο τον καθαρισμό του εσωτερικού του μηχανήματος από το υπόλοιπο λάδι και το τυρί.
7
Ζυμώστε τη μάζα της ρέγγας σχολαστικά. Fake Caviar συνταγή έτοιμη!
8
Η εξάπλωση της ρέγγας μπορεί να σερβιριστεί με βραστά αυγά, φρέσκα αγγούρια, μαύρο ψωμί, λαχανικά αμύγδαλα στον ατμό, ψωμάκια και τοστ. Μία από τις επιλογές για την εξυπηρέτηση είναι η προετοιμασία σάντουιτς από λευκό ψωμί, η εξάπλωση "Ψεύτικο χαβιάρι", κόκκινο χαβιάρι και πράσινο μαϊντανό. Απολαύστε την γαστρονομική σας εμπειρία!
Δώστε προσοχή
Για τη Ρωσία, το whitefish ήταν πάντα ένα ειδικό ψάρι - τόσο σχετικά μικρό όσο και αρκετά μεγάλο ρέγγα. Είναι χωρισμένο σε "Egorievskaya" (έως 22 cm σε μέγεθος, που ωοτοκώνουν τον Απρίλιο) / "Ivanovo" (32-34 cm σε μέγεθος, που ωοτοκώνουν από τον Μάιο έως τον Ιούνιο). "Ρέγγα" Egorievskaya ", με τη σειρά του, συμβαίνει:
- Kandalaksha;
- Onega;
- Dvinskaya.
Ο κύκλος ζωής της ρέγκας του Egorievsky είναι επτά έως οκτώ χρόνια, και η ρέγγα του Ιβάνοβο είναι δεκατρείς έως δεκατέσσερις. Τα μεγαλύτερα άτομα της ρέγγας "Ivanovo" έρχονται στο αρχιπέλαγος Solovetsky. Ονομάζονται "Solovetsky".
Διάσημο απόσπασμα από τον πατέρα Παύλος Φλωρσένσκι σχετικά με την τοπική ρέγγα: "Η διάσημη ρέφωνα Solovetsky, η οποία διακρίνεται από πολύ τρυφερά κρέατα, πιάστηκε στη θάλασσα · το δοκίμασα μία φορά και παρά το κακό αλάτισμα, είμαι πεπεισμένος ότι αυτή η ρέγγα είναι πραγματικά αξεπέραστα καλύτερη από το συνηθισμένο».
Ίσως ο άγιος πατέρας δεν ήταν τυχερός με τον χρόνο γευσιγνωσίας, ο οποίος συνδέεται με τις εποχιακές μετακινήσεις του Λευκού Κορκ, όταν ο πρώτος έπιασε το μικρό "Egorievskaya", το οποίο δεν κλέβει λίπος από την αρχή της άνοιξης και συνεπώς ήταν κατάλληλο μόνο για τον χαλαρό πρεσβευτή της "Pechora".
Ακόμη και η μεγάλη ρέγγα "Ιβάνοβο" είναι ακόμη πιο αδύναμη, πλησιάζοντας στην ακτή (αυτό συμβαίνει μέχρι τον Ιούνιο-Ιούλιο). Και η πολύ βασιλική ρέγγα, η "Solovetsky Ivanovo", μπορεί να δοκιμάσει αποκλειστικά τον Οκτώβριο, σε περίοδο έντονων καταιγίδων, όταν μόνο οι ντόπιοι τουρίστες και οι τουρίστες καθυστερούν λόγω κακοκαιρίας βρίσκονται στο Solovki.
Χρήσιμες συμβουλές
Η ρέγγα Solovetsky ήταν δημοφιλής στη Ρωσία αποκλειστικά και μόνο λόγω της σπανιότητάς της, διότι ακόμη και οι κάτοικοι της Νόγκοροδιανής του 15ου αιώνα εισήγαγαν ρέγγα από την Ολλανδία. Αλλά ακόμα και κάτω από τον Πέτρο Α, στον οποίο έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα η φράση "ρωσική βότκα ρέγγας", αυτό δεν ήταν συνηθισμένο γεγονός και μόνο στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της βασιλείας της αυτοκράτειρας Elizaveta Petrovna, στο εκτενές μενού ψαριών υπήρχε ακόμη ένα πιάτο με το όνομα "μάγουλα ρέγγας", η διαδικασία έχει γίνει ευρέως διαδεδομένη.
Η Elizaveta Petrovna, για πρώτη φορά στη Ρωσία, διοργάνωσε ρέγγα αποστειρώνοντας σύμφωνα με τις ακριβείς ολλανδικές συνταγές, για τις οποίες το 1766 εκδόθηκε ένα διάταγμα "Στον ρώτο και το λαό Solovetsky".
Για να μεταφραστεί το διάταγμα σε ισχύ"
δύο φυσικοί ολλανδοί ψαράδες ρέγγας, ένας θείος και ένας ανιψιός, ο οποίος στη συνέχεια διδάσκει τον ρωσικό λαό στις ακτές της Λευκής Θάλασσας για να καθαρίσει, αλάτι και να βάλει βαρέλια στα ολλανδικά σε βαρέλια
Τα ολλανδικά, που γράφτηκε από την αυτοκράτειρα, πέρασαν ένα ολόκληρο έτος στην ακτή της Λευκής Θάλασσας για να εκπαιδεύσουν τους Πομπούς με τα καλύτερα σημεία του ολλανδικού τύπου ψαροκόκαλου."
.Αυτό ήταν ένα σπουδαίο πράγμα για τη χώρα της Λευκής Θάλασσας στα τέλη του 1767, επειδή εκείνη την εποχή οι αναφερόμενοι ξένοι από την πόλη του Αρχαγγέλακ επέστρεψαν. "Ωστόσο, το νέο αποσκωριώσεις δεν είχε ριζώσει εκείνη την εποχή, λόγω του υψηλού κόστους του.
Στο τέλος της ολλανδικής επιστήμης, το συμβούλιο κρατικού εμπορίου υπέγραψε μια δεκαετή σύμβαση με χρηματοδότηση του προϋπολογισμού της αλιείας με δύο εμπόρους από Kargopol, Svyatonosov και Zvyagin, οι οποίοι έλαβαν το αποκλειστικό δικαίωμα να εμπορεύονται τέτοια ρέγγα. Λόγω του ισχυρισμού των εταίρων, που συνέβη συνεχώς, η επιχείρηση ρέγκας δεν "καίγεται".