Φράουλα ανανά είναι ένα μεγάλο, ασυνήθιστα αρωματικό μούρο που έφερε στη Ρωσία τον 19ο αιώνα. Το όνομά του δεν δείχνει καμία ομοιότητα με τον ανανά. Κυριολεκτικά, μεταφράζεται από τη λατινική (ananassa) ως φράουλα "κήπου".
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Οι φράουλες του ανανά ούτε σε γεύση ούτε σε σχήμα μοιάζουν με ανανά. Στην περιγραφή της ποικιλίας, δίνεται έμφαση στις γευστικές και αρωματικές ιδιότητες, ένα μάλλον μεγάλο μέγεθος των καρπών και η ειδική δομή της ροζέτας του βουνού. Οι έμπειροι κηπουροί γνωρίζουν ότι μπορείτε να επιτύχετε υψηλές αποδόσεις από τις φράουλες ανανά μόνο εάν έχουν φυτευτεί σωστά και πληρούνται οι απαιτήσεις για τη φροντίδα τους.
Φράουλες ανανά - περιγραφή της ποικιλίας
Οι φράουλες ανανά μεταφέρθηκαν στη Ρωσία τον 19ο αιώνα από την Ολλανδία. Η ποικιλία καλλιεργήθηκε τεχνητά με την επιλογή δύο ποικιλιών που ήταν τότε δημοφιλείς - φραουλών της Παναγίας και της Χιλής. Στην άγρια φύση, αυτή η ποικιλία δεν αναπτύσσεται, τα σπορόφυτα μπορούν να αγοραστούν μόνο.
Αυτή η ποικιλία φράουλας διαφέρει από τα ανάλογα της στα σχετικά μεγάλα μεγέθη του καρπού και των καρπών. Έχει όμως και άλλα χαρακτηριστικά, που διακρίνουν τα χαρακτηριστικά:
- ισχυρή υποδοχή με fleecy φύλλα στα ψηλά πόδια,
- ταξιανθίες τύπου κορυφαίου, λουλούδια με διάμετρο τουλάχιστον 2 cm,
- οι βλαστοί (κεραίες) είναι μακριές και διακλαδισμένες, με ενεργή ριζοβολία στους κόμβους.
Τα μούρα στις φράουλες ανανά μεγαλώνουν, από 50 έως 70 γραμ. Το καθένα, με χαμηλή περιεκτικότητα σε θερμίδες. Στην Αγγλία, αναπτύχθηκε ένα μούρο που ζυγίζει περισσότερο από 200 γραμμάρια, αλλά το ρεκόρ δεν έχει ακόμη σπάσει. Το μέγιστο που οι έμπειροι κηπουροί κατάφεραν να επιτύχουν είναι 150 γραμμάρια ένα κομμάτι.
Η γεύση των φραουλών ανανά είναι γλυκιά, με κάποια οξύτητα. Το άρωμα είναι φωτεινό, χαρακτηριστικό φράουλα, επίμονο - διατηρείται ακόμα και μετά από πολλούς μήνες αποθήκευσης μαρμελάδας ή κομπόστας.
Οι καλύτερες ποικιλίες φραουλών ανανά
Αυτή η ποικιλία των μούρων κήπων χωρίζεται σε δύο τύπους - επισκευή και μεγάλα φρούτα, τα οποία, με τη σειρά τους, χωρίζονται σε διάφορες "υπο-ποικιλίες":
- Gigantella
- Mara de Bois,
- Κύριε
- Albion
- Maxim
- Ο πειρασμός και άλλοι.
Το άφθονο είδος φραουλών ανανά - Mara de Bois, Ο πειρασμός - φέρνει φρούτα αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά σε ορισμένες κλιματολογικές ζώνες, συνήθως έχουν μικρούς καρπούς. Το πλεονέκτημά τους και η αξία τους είναι ότι είναι ανεπιτήδευτα για την ποιότητα του εδάφους και τον τόπο φύτευσης, δεν χρειάζεται να τα φροντίζουν - η φροντίδα περιορίζεται στο έγκαιρο ξεφλούδισμα και το πότισμα, αφαιρώντας τις "κεραίες".
Μεγάλες φρούτα ποικιλίες φράουλες ανανά αποδίδουν από έναν θάμνο μέχρι 2 κιλά ανά εποχή, είναι ανθεκτικό στον παγετό, το οποίο είναι σημαντικό για τη Ρωσία, αρχίζουν να αποδίδουν καρπούς νωρίς στη δεύτερη εβδομάδα του Ιουνίου. Για να επιτευχθούν όμως αυτά τα αποτελέσματα είναι απαραίτητο να παρατηρηθεί η τεχνολογία φύτευσης - όχι περισσότερο από 4 θάμνους ανά 1 kV m, αφού η διάμετρος ενός κουζινέτου μπορεί να φθάσει τα 60 cm.
Πώς να φράουλες ανανάς
Πριν ξεκινήσετε να φυτέψετε φράουλες ανανά στην περιοχή σας, πρέπει να προσδιορίσετε τον τύπο του εδάφους, να επιλέξετε την βέλτιστη ποικιλία για την κλιματική ζώνη, να μελετήσετε όλα τα χαρακτηριστικά του, τις απαιτήσεις για τη φύτευση και τις συνθήκες φροντίδας. Οι ειδικοί δίνουν τις ακόλουθες συστάσεις:
- η βέλτιστη περίοδος για τη φύτευση δενδρυλλίων στο έδαφος είναι η αρχή του φθινοπώρου (Σεπτέμβριος) - θα έχουν χρόνο να ριζώσουν και να αποκτήσουν δύναμη,
- ένα ακόμα κόλπο - δεν μπορείτε να φυτέψετε φράουλες ανανά σε αμμώδη εδάφη ή σε υγρότοπους,
- μπροστά από φράουλες, για το καλοκαίρι, σε αυτό το site μπορείτε να φυτέψετε κατιόνια ή όσπρια - θα βελτιώσουν τη δομή του εδάφους, θα τον εμπλουτίσουν με άζωτο, θα "πνίξουν" τα ζιζάνια,
- δύο εβδομάδες πριν από τη φύτευση φραουλών ανανά, κοπριά ή υπερφωσφορικά μπορούν να προστεθούν στο έδαφος με ρυθμό 6 kg ή 60 g ανά kV m,
- η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των σειρών είναι 40 cm, οι δακτύλιοι σε αυτά είναι 30 cm,
- ο λοβός ρίζας ενός δενδρυλλίου δεν πρέπει να είναι υπόγειος - αυτή είναι μια πολύ σημαντική πτυχή.
Αμέσως μετά τη φύτευση, τα σπορόφυτα ποτίζονται άφθονα με νερό σε θερμοκρασία δωματίου, διασφαλίζοντας ότι ο λαιμός της ρίζας του δακτυλίου δεν "ξεπλένει". Η υψηλή υγρασία του εδάφους πρέπει να διατηρηθεί για άλλες 10 ημέρες, ειδικά εάν η θερμοκρασία του αέρα υπερβαίνει τους 20 ° C. Για την κρύα εποχή, οι φράουλες ανανά πρέπει να καλύπτονται με πριονίδι ή πυκνό στρώμα από πεσμένα φύλλα - τουλάχιστον 5 cm.
Είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη των ασθενειών στις φράουλες του ανανά και να το μεταχειρίζεται έγκαιρα από τα παράσιτα. Οι πιο συνηθισμένες ασθένειες για αυτή την ποικιλία μούρων κήπων είναι ο μύκητας σε σκόνη, η λευκή ή η γκρίζα σήψη, η λευκή κηλίδωση και η μύτη του φυσαρίου. Ως προληπτικό μέτρο, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ψεκασμό φράουλας με ένα διάλυμα ανανά από κολλοειδή θείο.
Προκειμένου να αποφευχθεί η κατανάλωση φράουλας από τα παράσιτα του ανανά - αφίδες, May beetles, weevils, whiteflies, teddy bear ή bronzes - το χειμερινό σκόρδο φυτεύεται ανάμεσα στις σειρές των μούρων και καλύπτεται με ένα παχύ στρώμα άχυρου, κατά προτίμηση βρώμης, για το χειμώνα.