Τα θαλασσινά σερβίρονται συνήθως λευκά κρασιά. Αλλά υπάρχουν τόσες πολλές γεύσεις αυτού του κρασιού, και υπάρχουν τόσοι τύποι θαλασσινών που δεν προκαλεί σύγχυση. Τα θαλασσινά προσφέρουν εξαιρετικό περιθώριο πειραματισμού με ένα ηλιόλουστο ποτό. Ένα σημάδι καλής γεύσης είναι η επιλογή του κρασιού ανάλογα με τον τύπο του προϊόντος, λαμβανομένης υπόψη της σύνθεσης της συνταγής του πιάτου.
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Οι περισσότεροι somelliers θα επιμείνουν στην εξυπηρέτηση λευκού ξηρού κρασιού σε πιάτα από τους κατοίκους της βαθιάς θάλασσας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι με επιτυχία θέτει εκτός γεύση από οποιαδήποτε θαλασσινά. Αλλά μπορεί να υπάρχουν παραλλαγές. Ποιες είναι οι απαιτήσεις για ένα ποτό; Θα πρέπει να είναι νέος και φρέσκος, ελαφρύς και χωρίς ζάχαρη, η θερμοκρασία σερβιρίσματος μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 9-16 μοίρες, χωρίς ευγενείς έντονες γεύσεις, συμπεριλαμβανομένων των γεύσεων βαρελιών. Δηλαδή, το κρασί πρέπει να είναι λεπτό, αλλά ουδέτερο, χωρίς σκληρό άρωμα και γεύση.
Όταν επιλέγετε ένα κρασί, καλό είναι να ρωτήσετε εκ των προτέρων ποια συστατικά περιλαμβάνονται στο πιάτο. Συχνά, οι μάγειροι συμπληρώνουν αστακό ή γαρίδες με νόστιμες σάλτσες ή ζεστές σάλτσες σκόρδου. Τόσο το πρώτο όσο και το δεύτερο μπορούν να ορίζουν τα γευστικά χαρακτηριστικά του ποτού που σερβίρεται με το πιάτο. Εάν τα θαλασσινά συμπληρώνονται, για παράδειγμα, με κάρυ και πικάντικα μπαχαρικά, τότε θα πρέπει να αποφύγετε την επιλογή ημίξηρου και ημι-γλυκού λευκού. Εάν υπάρχει ντομάτα ή τυρί σε σάλτσα, μπορεί να δοθεί προτίμηση στους βαθύτερους και πιο κορεσμένους λευκούς και ροζέ οίνους.
Ποια εκλεκτά κρασιά είναι κατάλληλα για συγκεκριμένα θαλασσινά;
Τα μαλάκια διαφέρουν σε γεύση "θαλασσινού" ιωδίου, είναι λιπαρά και υφάλμυρα, τα οποία απαιτούν λευκό κρασί με έντονη ξινή μπουκέτο. Έτσι, τα στρείδια μπορούν να σερβιριστούν γαλλικά Chablis, Sancer, γερμανική ξηρά riesling και το αυστραλιανό Semillon. Μια σχεδόν κερδοφόρα επιλογή είναι μια ξηρή μουσκάδα. Σε συνδυασμό με βαθιά θαλασσινά, είναι κατάλληλη σε κάθε πρώτη περίπτωση, καθώς η ποικιλία σταφυλιών χαρακτηρίζεται από μέτρια φυσική οξύτητα και αναπτύσσεται μόνο σε εδάφη που βρίσκονται κοντά στη θάλασσα και πλούσια σε ιώδιο. Μια καλή επιλογή για τα στρείδια μπορεί να είναι οι κλασικοί ξηροί αφρώδεις οίνοι Brut Neutsche και Brut Zero. Ένα ασυνήθιστο, αλλά πολύ επιτυχημένο πείραμα θα είναι ένας ξηρός Fino de Jerez. Δεν πρέπει να αγνοήσετε τέτοια καθολικά κρασιά όπως το Chardonnay, το Sauvignon και το λευκό Bordeaux.
Για τα μύδια και το χταπόδι που μαγειρεύονται με τυρί, σάλτσα σκόρδου και ντομάτες, μπορείτε να επιλέξετε ροζ Cote de Provence. Εάν η σάλτσα κυριαρχείται από ντομάτες και τσίλι, επιλέξτε το νεαρό κόκκινο Cote du Rhone. Το Pinot Grigio, το Chenin Blanc και το Sauvignon Blanc είναι τα καλύτερα για τα μύδια και τις γαρίδες. Είναι ξηρά, με λεπτές νότες φρούτων και φαινομενική οξύτητα. Το ελληνικό αστρικό και ιταλικό vermentino με φωτεινά αρώματα βοτάνων και ώριμα ροδάκινα "ακούγονται" καλά με θαλασσινά.
Τα καρκινοειδή διαφέρουν από τους συγγενείς με γλυκό λευκό κρέας με κρεμώδη γεύση. Οι βρασμένοι καραβίδες ποταμού θα ανοίγουν σίγουρα με ημι-ξηρό ποίμνισμα. Τα θαλασσινά καρκινοειδή - γαρίδες, αστακοί, λουγκουστίνες και αστακοί - θα παίξουν καλύτερα τη γεύση τους με όχι πολύ βαριά κρασιά Chardonnay, καθώς και κρασιά Βουργουνδίας. Το καβούρι σερβίρεται παραδοσιακά με ένα φρουτώδες ηλιόλουστο ποτό, όπως το αυστριακό gruner Veltliner και η λεωφόρος κοιλάδας του Λούβρου. Αριστοκρατική άσπρη αφρώδη σαμπάνια ακατέργαστη, άψογη, κατάλληλη για τους αριστοκράτες της θάλασσας - αστακοί, λάγγουσοι, αστακοί. Το αφρώδες ισπανικό cava και η σαμπάνια Blanc de Blanc δεν θα χαλάσουν τα καρκινοειδή.
Τα ροζέ κρασιά μπορούν να αντικαταστήσουν τα λευκά chardonnay και τα blanc σε συνδυασμό με τους κατοίκους της θάλασσας. Μπορούν αναμφισβήτητα να σερβιριστούν με σούπες, πίτες, πίτες, ριζότο και θαλασσινά ζυμαρικά. Το κόκκινο κρασί, όπως το Valpolicella ή το Beaujolais Villa, είναι επίσης κατάλληλο για το τελευταίο πιάτο.
Κατά τη σύνταξη του μενού, είναι σημαντικό να μην πάει στραβά με το κρασί. Αν κυριαρχεί στη γεύση των θαλασσινών, τότε το φαγητό θα μετατραπεί σε ορεκτικό για ένα αλκοολούχο ποτό, δηλαδή, θα πιείτε κρασί και μαρμελάδα. Αν το άλλο άκρο συμβαίνει - η γεύση του φαγητού αποδεικνύεται ότι είναι πολύ φωτεινότερη από το κρασί, τότε θα αποδειχθεί το αντίθετο - τρώτε και πίνετε. Οι επαγγελματικοί σωματοφύλακες συνιστούν να αποφεύγετε τα άκρα για να απολαύσετε πλήρως και τα δύο συστατικά του δείπνου - τόσο κρασί όσο και θαλασσινά.