Το σιμιγδάλι συχνά περιλαμβάνεται στη διατροφή των παιδιών και πολλοί ενήλικες προτιμούν επίσης να τρώνε σιμιγδάλι από καιρό σε καιρό. Με δοσολογική χρήση, το προϊόν δεν μπορεί πρακτικά να επηρεάσει αρνητικά το σώμα. Ωστόσο, εάν καταχραστεί, προκαλεί σοβαρή βλάβη στην υγεία.
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Είναι δύσκολο να μιλάμε αδιαμφισβήτητα για τα τεράστια οφέλη του σιμιγδαλιού για τον άνθρωπο. Το γεγονός είναι ότι το σιμιγδάλι γίνεται από σιτάρι, υφίσταται διάφορες επεξεργασίες, συνθλίβεται, στην πραγματικότητα, μετατρέπεται σε αλεύρι. Ως αποτέλεσμα αυτού, πολλά θρεπτικά και ευεργετικά στοιχεία απλώς εξαφανίζονται από τα δημητριακά. Επιπλέον, εάν μαγειρεύετε το σιμιγδάλι χυλό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε χάνει εντελώς τα υπολείμματα των ουσιών και των βιταμινών που είναι απαραίτητα για την καλή υγεία. Ταυτόχρονα, το προϊόν αυτό εξακολουθεί να περιέχει ορισμένα "κακά" συστατικά που μπορεί να βλάψουν σοβαρά την υγεία, ειδικά στην παιδική ηλικία, εάν υπάρχει χυλός συχνά και σε μεγάλες ποσότητες.
Το σιμιγδάλι περιέχει πολλά γλουτένη (γλουτένη) και γλιοδίνη. Αυτές οι ουσίες επηρεάζουν αρνητικά τα έντερα, προκαλώντας πεπτικά προβλήματα. Δρώντας μαζί, προκαλούν ισχυρή ζύμωση άλλων τροφίμων στα έντερα, καταστρέφουν την ευεργετική μικροχλωρίδα. Η γλουτένη, αν εισέλθει πολύ στο σώμα ενός ενήλικα, μπορεί να διεισδύσει στην κυκλοφορία του αίματος και να προκαλέσει την ανάπτυξη ορισμένων ασθενειών, για παράδειγμα, της αθηροσκλήρωσης.
Το παρόν σε σιμιγδάλι είναι ένα άλλο πολύ επιβλαβές στοιχείο - φυτίνη. Επηρεάζει αρνητικά τη διαδικασία απορρόφησης ασβεστίου, η οποία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη στην παιδική ηλικία. Η έλλειψη ασβεστίου μπορεί να οδηγήσει σε αργή ανάπτυξη, στην ανάπτυξη ραχίτιδας. Για τους ενήλικες, η βλάβη του μαστού σε αυτό το πλαίσιο καθορίζεται από το γεγονός ότι ο κίνδυνος των καταγμάτων αυξάνεται, τα οστά γίνονται εύθραυστα, τα μαλλιά και τα νύχια υποφέρουν επίσης, τα οποία παύουν να φαίνονται υγιή. Η έλλειψη ουσίας στο νευρικό σύστημα επηρεάζεται αρνητικά. Επιπλέον, η φυτίνη δεν επιτρέπει την κανονική απορρόφηση της βιταμίνης D και του σιδήρου, η οποία επίσης απειλεί να επιδεινώσει την ευημερία.
Η υπερβολική και συχνή χρήση αυτού του προϊόντος στα τρόφιμα μπορεί να προκαλέσει δυσκοιλιότητα. Από την άλλη πλευρά, λόγω της εξασθενημένης λειτουργίας του εντέρου, η βλάβη του σιμιγδαλιού μπορεί να εκδηλωθεί μέσω συχνής διάρροιας. Κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης, αφαιρούνται πάρα πολλές χρήσιμες και απαραίτητες ουσίες από το σώμα, οι βιταμίνες που δεν είχαν χρόνο να απορροφηθούν, χάνονται πολλά υγρά. Όλα αυτά απειλούν με αφυδάτωση, αποδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος και ανάπτυξη αναιμίας.
Το χυλό χυλού είναι επίσης επικίνδυνο επειδή είναι πολύ κορεσμένο με υδατάνθρακες. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σταδιακά στην παχυσαρκία. Επιπλέον, το σιμιγδάλι είναι ένα προϊόν που είναι μεταξύ εκείνων που έχουν πολύ υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Είναι κορεσμένα καλά, αλλά υπερβολική ποσότητα γλυκόζης εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη για αυξημένη παραγωγή ινσουλίνης, λόγω της οποίας το πάγκρεας αρχίζει σταδιακά να υποφέρει. Οι οπαδοί της Μάνκα διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη.
Μεταξύ άλλων συστατικών του σιμιγδαλιού βρέθηκε σημαντική ποσότητα αμύλου. Σε μια μικρή δόση, δεν μπορεί να επηρεάσει εντελώς την ευημερία ενός παιδιού ή ενήλικα. Με μια περίσσεια, ειδικά αν το σιμιγδάλι στη δίαιτα συνδυάζεται με άλλα τρόφιμα πλούσια σε άμυλο, η ουσία προκαλεί την ανάπτυξη ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος. Από το σιμιγδάλι υπάρχει κίνδυνος επίμονου βήχα ή ακόμα και βρογχικού άσθματος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στη διαδικασία της προαναφερθείσας επεξεργασίας το σιμιγδάλι χάνει τελικά σχεδόν όλη την ίνα του. Ως εκ τούτου, για να γεμίσει η έλλειψη αυτής της χρήσιμης ουσίας με τη βοήθεια αυτού του πιάτου δεν λειτουργεί.
Κατά την υπερκατανάλωση αυτού του προϊόντος, οι πιθανές συνέπειες είναι ναυτία και έμετος, κοιλιακό άλγος, κακή πέψη, γενική δυσφορία, αδυναμία, φούσκωμα και μετεωρισμός.