Σήμερα, σχεδόν καμία οικογένεια δεν μπορεί να κάνει χωρίς ζάχαρη στο τραπέζι. Είναι γνωστό σε όλους και αποτελεί μέρος ενός μεγάλου αριθμού πιάτων. Από τη σκοπιά της χημείας, η ζάχαρη μπορεί να ονομάζεται οποιαδήποτε ουσία που περιλαμβάνεται σε μια μάλλον εκτεταμένη ομάδα υδατανθράκων, διαλυτή στο νερό, με γλυκιά γεύση και με χαμηλό μοριακό βάρος. Αλλά στην καθημερινή ζωή, αυτό ονομάζεται συνήθως σουκρόζη, που παράγεται κυρίως από τεύτλα ή ζαχαροκάλαμο.
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Πώς να κάνετε ζάχαρη από τεύτλα
Το παντζάρια είναι η πιο κοινή και βολική πρώτη ύλη για την παραγωγή ζάχαρης. Καθώς επιδεινώνεται γρήγορα, τα εργοστάσια ζάχαρης βρίσκονται συνήθως κοντά σε χωράφια. Τα τεύτλα πλένονται, κόβονται σε τσιπ και φορτώνονται στον αποκαλούμενο διαχύτη, ο οποίος εκχυλίζει τη ζάχαρη από τη μάζα των φυτών με τη βοήθεια ζεστού νερού. Ο λαμβανόμενος "χυμός διάχυσης" είναι συνήθως 10-15% κορεσμένος με σακχαρόζη και έχει σκούρο χρώμα, αφού οι οργανικές ουσίες που συνθέτουν τα τεύτλα σκουραίνονται κατά τη διάρκεια της οξείδωσης. Τα απόβλητα αυτής της διαδικασίας πηγαίνουν στις ζωοτροφές. Στη συνέχεια, ο χυμός διάχυσης καθαρίζεται. Τοποθετείται σε κλειστές μεταλλικές δεξαμενές και επεξεργάζεται με άσβεστο γάλα, καθώς και διοξείδιο του θείου. Ως αποτέλεσμα, καθιζάνουν οι επιβλαβείς ακαθαρσίες, οι οποίες απομακρύνονται χρησιμοποιώντας διάφορα φίλτρα και δεξαμενές καθίζησης. Με εξάτμιση, απομακρύνεται περίσσεια νερού. Στη συνέχεια πραγματοποιείται η κρυστάλλωση, για την οποία χρησιμοποιούνται συσκευές κενού. Το μέγεθος των οποίων σε ορισμένες περιπτώσεις είναι συγκρίσιμο με το μέγεθος ενός διώροφου σπιτιού. Το προκύπτον προϊόν περιέχει κρυστάλλους σακχαρόζης και μελάσα, που διαχωρίζονται με φυγοκέντρηση. Το αποτέλεσμα είναι η λήψη στερεής ζάχαρης, η οποία υποβάλλεται σε επιπλέον ξήρανση. Μπορεί ήδη να καταναλωθεί.