Παρά την επικρατούσα πεποίθηση μεταξύ ενός συγκεκριμένου μέρους των ανθρώπων και μια παραπλανητική εμφάνιση, το κουσκούς δεν είναι ένα είδος δημητριακών. Αυτός είναι ο τύπος πάστας που λαμβάνεται με ανάμιξη σιμιγδαλιού και αλεύρου σίτου.
Επιλέξτε τη συνταγή σας
Ποιο κουσκούς είναι κατασκευασμένο
Το κουσκούς ή το κουσκούς είναι ένα ζυμαρικά που είναι δημοφιλές στη μεσογειακή κουζίνα, στη μαγειρική της Μέσης Ανατολής και του Μαγκρέμπ, που χρησιμεύει ως επιτραπέζιο πιάτο, σε σούπες, μαγειρεμένο με πιλάφι και προστίθεται στις σαλάτες. Όπως και τα ζυμαρικά, το κους κους αποτελείται από αλεύρι σκληρού σίτου, αλλά το μεγαλύτερο μέρος αυτού του αλεύρου αλέθεται με τη λεγόμενη χονδροειδής ή ποικιλιακή άλεση. Αυτό είναι το πώς οι σπόροι σιταριού αλέθονται για το σιμιγδάλι στο ημιτελικό σιμιγδάλι. Οι νοικοκυρές στη Βόρειο Αφρική αρχικά προετοίμαζαν το κουσκούς για μεγάλο χρονικό διάστημα, τρίβοντας το σιμιγδάλι, λίγο πασπαλισμένο με θαλασσινό νερό και πασπαλισμένο με αλεύρι, ανάμεσα στις παλάμες των χεριών τους, επιτυγχάνοντας το σχηματισμό μικρών κομμάτια που έμοιαζαν με κόκκους. Αργότερα, το κουσκούς άρχισε να παρασκευάζεται με άλεση μίας υγρής μάζας μέσω ενός κόσκινου λεπτών πλεγμάτων. Το τελευταίο στάδιο στην παρασκευή του κουσκούς είναι η ξήρανση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια λεπτή πάστα κατάλληλη για σχετικά μακρύ μαγείρεμα.
Στα καταστήματα, πωλούν συχνά κουνουπίδια για άμεση κατανάλωση · πρόκειται για ένα προϊόν που έχει ήδη προθερμανθεί και στη συνέχεια αποξηραθεί. Φέρνει στην τελική ετοιμότητα προσθέτοντας λίγο νερό και κρατώντας το κάτω από ένα καπάκι ή βράζοντας σε χαμηλή φωτιά.
Για πρώτη φορά, το κουσκούς αναφέρεται σε γραπτές πηγές που χρονολογούνται από το 230 π.Χ.
Τι είναι το κουσκούς με το οποίο σερβίρεται;
Αν και το κουσκούς είναι ζυμαρικά, είναι πιο κοντά στο ρύζι στις γαστρονομικές του ιδιότητες. Ακριβώς όπως αυτό το δημητριακό, είναι πλούσιο σε σύνθετους υδατάνθρακες, έχει μια λεπτή γεύση, αλλά απορροφά τέλεια τα αρώματα και τονίζει την πλούσια παλέτα των συστατικών που προστίθενται σε αυτό. Όπως το ρύζι, το κουσκούς μπορεί να γίνει όχι μόνο ένα πιάτο ή ένα μέρος από ζεστά ή κρύα ορεκτικά και κυρίως πιάτα, αλλά και ένα επιδόρπιο. Γλυκισμένο με ζάχαρη, αναμεμειγμένο με κανέλα, φρούτα και αμύγδαλα ή σταφίδες και φιστίκια, δεν είναι λιγότερο νόστιμο από το ελαιόλαδο, το χυμό λεμονιού και τη μέντα.
Υπάρχει μεγαλύτερο μαργαριτάρι ή ισραηλινό κουσκούς και μικρότερο λιβανικό ή λιβανέζικο κουσκούς. Πιστεύεται επίσης ότι το σπιτικό χειροποίητο κουσκούς είναι πολύ πιο νόστιμο από το εργοστάσιο.
Συχνά, το κους-κους σερβίρεται ως ένα πιάτο για το αρνί, το αρνί ή το κοτόπουλο, αλλά αυτή η πάστα συνδυάζεται με όλα τα είδη κρέατος, καθώς και με ορισμένα είδη ψαριών. Έτσι, στο Μαρόκο, το κους-κους είναι καρυκευμένο με κρόκο για να του δώσει μια πλούσια κίτρινη απόχρωση και αναμιγνύεται με κομμάτια τόνου σε κρεμμύδι και σταφίδα. Το κουσκούς είναι επίσης κατάλληλο για πιάτα για χορτοφάγους. Στην Αλγερία συχνά σερβίρεται με πικάντικη πάστα αριζέ ή πιπέρι και στη Γαλλία, όπου το κους-κους έρχεται μαζί με τους λεγεωνάριους που επέστρεψαν από την Αφρική, τους αρέσει να σερβίρουν αυτά τα ζυμαρικά με τυρί και βούτυρο.
Σχετικό άρθρο
Κουσκούς με λαχανικά: μια συνταγή βήμα προς βήμα με φωτογραφίες